Donderdag tot dinsdag

Donderdag hebben we ons in het hol van de leeuw, of beter gezegd cheeta gewaagd. We zijn met Willem en Avril en Kylie, hun kleindochter, naar de Cheeta experience geweest. Op deze ‘boerderij’ hebben we cheeta’s en jonge leeuwtjes geaaid.
Een cheeta deed een aanval op Kylie en beet een gat in haar shirt, maar dat scheen alleen maar speelsheid te zijn. Verder zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Van dichtbij zien de beesten er trouwens helemaal niet eng uit.
Hierna gingen we op minisafari. Een gids heeft ons met een jeep rondgereden en we hebben allerlei dieren gezien. Giraffen, zebra’s en verschillende soorten bokken. De gids was heel grappig en vertelde veel over de dieren.

We hebben ons werkveld bij Lebone trouwens verlegd. We hebben steeds alleen op de school geholpen en les gegeven, maar nu hadden we zin om ook iets anders te doen. En zo zijn we bij de beatworkdames uitgekomen. Zij maken van kraaltjes sleutelhangers met het Aids-teken. (Pink ribbon, in het rood. Heet dat red ribbon?). Per sleutelhanger duurt dat ongeveer een uur en ze hebben een bestelling van 850 gekregen voor South-African Airlines. Ze kunnen dus wel extra hulp gebruiken en wij vinden het nu nog leuk om te doen.

Zaterdag hebben we een drukke dag gehad.
’s Morgens stonden we vroeg op om naar s.p.l.a.s.h. te gaan. Dit is een grote sponsoractie voor Lebone. De deelnemers moeten binnen een uur een kilometer gezwommen hebben en halen hier dan geld mee op. Het heeft trouwens 3000 Rand opgebracht (= ongeveer 300 euro). De dag begon al heel warm en we hadden heel erg zin om mee te zwemmen, maar voor ons stond een ander zwemfestijn op het programma:

Na s.p.l.a.s.h. zouden we gelijk door gaan naar Lebone om de 10 oudste meiden (van 10 tot 16 jaar) op te pikken om te gaan zwemmen met ons bij Willem en Avril thuis.
De meiden vonden het helemaal geweldig! Wij ook trouwens, maar we zijn wel even geschrokken. We waren met een paar meiden in ons huisje alles aan het bekijken. Hier hadden we trouwens onze handen vol aan want dan kwam de ene met een mobiel aanlopen en dan de andere met een mp3 en de derde wilde graag een foto van Gijsbert hebben…
We waren dus even binnen en buiten waren ook wat kinderen die heel erg zin hadden om in het zwembad te gaan. Nu kunnen ze geen van allen zwemmen...
Je snapt al wat er gebeurde. Een meisje rent het water in, aan de verkeerde, dus diepste kant van het zwembad. Gelukkig hoorden we wat gespartel en vlogen we naar buiten en lag ze ook gauw weer op de kant.
Misschien was het ook wel handig dat dit gebeurde want de schrik zat er wel een beetje in.
Het gevolg was wel dat we daarna steeds allebei een kluitje van ongeveer drie meiden om onze nek hadden hangen. Maar al snel hadden ze de watervrees ook overwonnen en wilden ze allemaal wel zwemles hebben van ons.
We hebben verder een hele gezellige middag gehad met chips en coke en een broodje worst. Het feestje was dus helemaal compleet.
Om half vier hebben we de meiden naar Lebone teruggebracht en hebben we ons gauw gedoucht omdat we daarna naar een braaifeestje zouden gaan.
Dit was bij de dochter van Willem en Avril en hun kinderen. Afrika staat bekend om z’n braaikunsten. Braaien is ongeveer hetzelfde als barbecuen.
We hebben hier heerlijk gegeten en het was heel gezellig. Het is heel leuk om hier weer mensen te ontmoeten en met hen over de verschillen te hebben tussen Zuid-Afrika en Nederland. En die zijn nogal groot… :)

Zondag gingen Willem en Avril niet naar de kerk. Wij vonden het wel interessant om nog een andere kerk hier te bezoeken en zo zijn we ’s avonds met de kleinzoon en dochter van Willem en Avril mee geweest naar de Neder-Duits Gereformeerde kerk. Dit is een Afrikaanse kerk. De voorganger preekt ook in het Afrikaans. De andere diensten die we de vorige zondagen hadden meegemaakt waren allemaal in het Engels. Maar ondertussen beginnen we ook een beetje Afrikaans te worden, dus de taal was deze dienst geen probleem.
Er was deze avond een speciale jeugddienst. Er werden veel liederen gezongen, waarvan wij er ook een aantal kenden, en tussendoor was er een korte meditatie en schriftlezingen.
Het was weer mooi om mee te maken hoe het er hier aan toe gaat in de kerk. En ook al zijn er verschillen en gaan er dingen anders dan wij gewend zijn, toch is geweldig dat je samen bij dezelfde Kerk behoord en Een bent in Christus.

Maandag was een vreemde dag.
De principal van de Lebone school heeft ontslag genomen en is zonder afscheid te nemen van de kinderen weggegaan. De juf van Grade RRR heeft twee weken vrij genomen en er is dus nu een juf voor de drie kleuterklassen. Deze week nemen wij de Grade RR klas voor onze rekening en misschien een gedeelte van een andere klas erbij. De babieclass gaat bij de Grade RRR in. En zo hopen we het voor in ieder geval deze week te redden.
Ze werken deze week over vliegtuigen, heel toepasselijk trouwens.
We kunnen de kinderen hier ondertussen heel wat van vertellen. Al is dat vertellen in het Engels nog niet zo’n succes omdat de kinderen alleen Sesotho verstaan.
Ondertussen zijn we al begonnen met afscheid nemen. Lulu ging voor twee weken op vakantie en als ze terugkomt zijn wij weg.
Toen we vorige week van haar afscheid namen, beseften we opeens hoe vreselijk het is om hier weg te gaan. Natuurlijk vinden we het leuk om iedereen weer te zien in Nederland, maar je hebt hier ondertussen ook een band opgebouwd met de mensen en we houden van Lebone en alle lieve kindertjes.
Gelukkig heeft Willem ons al uitgenodigd om terug te komen.

Nog een feitje voor de fanclub: we zijn op tv geweest afgelopen week. Op nationale tv welteverstaan. Het was maar een glimpje, maar toch…

Mocht er nog iets bijzonders gebeuren deze week, dan maken we er nog even een berichtje van. Als dat niet zo is, is dit ons laatste berichtje vanuit Zuid-Afrika. We stappen vrijdag om half 5 ’s middags in het vliegtuig en hopen dan na een tussenstop in Johannesburg en Caïro, weer om 14.00 in Holland te zijn.

Raar idee trouwens…